حنا به گفته حکمای طب سنتی ایران گیاهی سرد و خشک و هم گرم و خشک است. این گیاه برای بیماریهای سر و چشم و دهان نافع است. ضماد برگ آن با برگ گردو برای سردرد توصیه شدهاست.از گذشتههای دور تا امروز حنا یکی از مهمترین و قابل توجهترین گیاهان زینتی و دارویی برای ما ایرانیها بودهاست. این گیاه حتی جایگاه خاصی در آداب و رسوم ما دارد. از صادرات این محصول به اروپا که بگذریم بسیاری از خانمها، بهخصوص خانمهایی که در کشورهای آسیایی زندگی میکنند از حنا به عنوان گیاهی برای زیباییشان استفاده میکنند.نقش و نگارهای ظریف با خطوط منحنی که بر روی دست و پا به وسیله حنا کشیده میشود نشانه علاقه آنها به این گیاه است.ما نیز در فرهنگ ایرانی خودمان بهخوبی به یاد داریم که در گذشتهای نهچندان دور زنان از حنا به عنوان تقویتکننده مو و ناخن استفاده میکردند اما بد نیست بدانیم که این گیاه رنگی خواص بسیاری دارد؛ بیش از آنکه ما فکرش را میکردیم و یا از زبان مادربزرگهایمان شنیده باشیم. در هندوچین از برگهای آن برای معالجه جذام، یرقان و شوره سر استفاده میشود.دمکرده برگهای حنا را مانند چای به خانمهای باردار هنگام زایمان میدهند، جوشانده ریشه آن مدر است و برای نرم کردن سینه و برونشیت نیز بسیار مفید است.در شبهجزیره مالایا از له کرده برگهای تازه آن به صورت ضماد در موارد سوزش پا که منشا بیماری بری بری و کمبود ویتامین
B
است استفاده میکنند.این گیاه برای بیماریهای پوستی بسیار مفید است